راهنمای جامع تورنمنت پوکر | ICM, SNG, Bounty
راهنمای جامع تورنمنت پوکر یک مرجع کاربردی است که به‌صورت منظم و آموزشی تقدیم حضور گردیده است. این راهنما به شما کمک میکند تا با مفاهیم مختلف در تورنمنتهای جی جی پوکر آشنا شوید و اطلاعات لازم برای شرکت و رقابت در این رویدادها را کسب کنید
تورنمنتهای پوکر در جی جی پوکر از نظر ساختار و جوایز بسیار متنوع هستند و به بازیکنان فرصت‌های زیادی برای رقابت می‌دهند
هدف راهنمای جامع تورنمنتهای پوکر
هدف این راهنما این است که نه‌تنها واژگان و مفاهیم را توضیح دهد، بلکه با راهنمایی‌های عددی و مثال‌های واقعی، مهارت شما را در انتخاب صحیح تورنمنت و گرفتن تصمیمات بهینه ارتقاء دهد.
مخاطب هدف راهنمای جامع تورنمنت پوکر
این مجموعه مناسب بازیکنانِ مبتدی تا حرفه‌ای است؛ بازیکنان تازه‌کار با خواندن بخش‌های پایه‌ای قادر خواهند بود ساختار تورنمنتها و انتخاب منطقی buy-in را در تورنمنت پوکر بیاموزند، و بازیکنان میانه تا حرفه‌ای میتوانند با بخش‌های پیشرفته مثل مدیریت ICM، استراتژی‌های short-stack مهارت‌های رقابتی خود را ارتقاء دهند.
- بازیکنان تازه‌کار که می‌خواهند راهنمایی مرحله‌به‌مرحله برای ورود به دنیای تورنمنت داشته باشند
- بازیکنان سطح متوسط که می‌خواهند درک عمیق‌تری از ICM، bounty و ساختارهای مختلف کسب کنند.
- مربیان و تحلیل‌گران که نیاز به منبعی ساختاریافته و قابل استناد برای آموزش دارند.
Bubble (حباب) در تورنمنت پوکر چیست
اصطلاح بابل (ب ساکن است) Bubble (حباب) در تورنمنت پوکر به مرحله‌ای از تورنمنت گفته میشود که تنها یک بازیکن دیگر باید حذف شود تا بقیه بازیکنان وارد بخش جوایز (In the Money – ITM) شوند.
توضیح ساده Bubble (حباب)
فرض کنید در یک تورنمنت پوکر 100 نفر شرکت کرده‌اند و فقط 10 نفر اول جایزه میگیرند.
وقتی هنوز 11 نفر در بازی باقی مانده‌اند، همه در مرحله Bubble قرار دارند.
اولین بازیکنی که در این مرحله حذف شود (یعنی نفر یازدهم)، هیچ جایزه‌ای نمی‌گیرد.
بعد از حذف او، 10 بازیکن باقی‌مانده وارد ITM میشوند و حداقل جایزه را دریافت میکنند.
ویژگی‌های Bubble در تورنمنت پوکر
فشار روانی بالا
بازیکنان نمی‌خواهند درست قبل از جوایز حذف شوند.تغییر استراتژی
بازیکنان با استک (چیپ) کوچک معمولاً خیلی محافظه‌کار بازی میکنند تا شانس رسیدن به ITM را بالا ببرند.
بازیکنان با استک بزرگ، برعکس، اغلب تهاجمی‌تر بازی میکنند تا از ترس دیگران استفاده کنند.
اهمیت تاکتیکی
نحوه بازی در مرحله Bubble تأثیر زیادی روی نتیجه نهایی بازیکن دارد، چون تصمیمات این بخش تعیین میکند آیا به پول می‌رسد یا نه.
سه مرحله‌ی تورنمنتهای پوکر (early, middle, late)
این سه اصطلاح (early stage, middle stage, late stage) برای توصیف مراحل مختلف یک تورنمنت پوکر استفاده میشوند. هر مرحله ویژگی‌ها و استراتژی مخصوص خودش را دارد:
1. Early Stage (مرحله ابتدایی)
زمان وقوع: ابتدای تورنمنت، وقتی اکثر بازیکنان هنوز در بازی هستند.
ویژگی‌ها:
استک‌ها (چیپها) معمولاً عمیق هستند (نسبت چیپ به بلایند بالا است).
بلایندها کوچک‌اند و فشار زیادی ایجاد نمی‌کنند.
استراتژی رایج:
بازی محافظه‌کارانه و صبورانه.
انتخاب دستهای خوب برای ورود به پات.
پرهیز از ریسک غیرضروری چون هنوز راه زیادی تا جوایز مانده.
2. Middle Stage (مرحله میانی)
زمان وقوع: وقتی بلایندها بالا رفته و بعضی بازیکنان حذف شده‌اند.
ویژگی‌ها:
بلایندها و آنتی‌ها فشار بیشتری وارد میکنند.
استکهای متوسط ارزش بیشتری پیدا میکنند.
بازی‌ها تهاجمی‌تر میشوند چون بازیکنان برای جمع‌کردن چیپ تلاش میکنند.
استراتژی رایج:
افزایش دزدی بلایند (Steal).
دقت به موقعیت حباب (Bubble) که به‌زودی نزدیک میشود.
حفظ تعادل بین بقا و افزایش چیپ.
3. Late Stage (مرحله پایانی)
زمان وقوع: نزدیک به ITM (جایزه) یا پس از رسیدن به آن، مخصوصاً روی میز نهایی (Final Table).
ویژگی‌ها:
تعداد بازیکنان کم است.
بلایندها خیلی بالا هستند و فشار زیادی ایجاد میکنند.
هر تصمیم می‌تواند سرنوشت جایزه را مشخص کند.
استراتژی رایج:
بازی تهاجمی‌تر برای صعود به رتبه‌های بالاتر.
استفاده از ICM برای تصمیم‌گیری‌های مالی.
بازیکنان با استک بزرگ اغلب فشار می‌آورند و بازیکنان با استک کوچک باید لحظه مناسب برای All-in را پیدا کنند.
به زبان ساده:
Early stage = صبر و انتخاب دست خوب
Middle stage = تهاجم کنترل‌شده و جمع‌کردن چیپ
Late stage = تصمیمات حیاتی برای پول و رتبه
در پلتفرم‌هایی مانند GGpoker، شما میتوانید به تورنمنتهای پوکر متنوعی دسترسی پیدا کنید که برای هر سطح بازیکن طراحی شده‌اند
تورنمنت پوکر (Sit & Go (SNG چیست؟
تعریف اول: تورنمنتهای “سیت اَند گو” – Sit & Go که S&G هم مینویسند، به تورنمنتهایی گفته میشود که اگر فلان تعداد پلیر ثبت نام یا Sit بکنند، تورنمنت شروع یا Go میشود. مثلا تورنمتی از نوع سیت اند گو وجود دارد که 30 نفر ظرفیت دارد، یعنی هر موقع نفر 30ام Sit کنند، تورنمنت Go میشود.
تعریف دوم: سیت اَند گو Sit and Go یا به‌اختصار SNG یک نوع تورنمنت پوکر است که پس از پر شدن میز (یا رسیدن به تعداد ثبت‌نام‌کنندگان مورد نیاز) بلافاصله شروع میشود.
SNGها معمولاً تک‌میز (single-table) یا چندمیز (multi-table) و با ساختار سریع‌تر و جمع‌وجور برگزار میشوند.
ویژگی‌های اصلی تورنمنت پوکر SNG (Sit & Go):
شروع فوری: بلافاصله بعد از پر شدن میز (مثلاً 6 یا 9 نفر) شروع میشود، زمان مشخصی ندارد.
فیلد یا میدان کوچک: معمولاً تک‌میز (Single Table) یا چند میز محدود.
مدت زمان کوتاه: بسته به نوع (Regular، Turbo، Hyper) بین ۱۵ دقیقه تا ۱.۵ ساعت طول می‌کشد.
ساختار ساده و قابل پیش‌بینی: معمولاً پرداخت به چند نفر اول (مثلاً Top 3 در 9-max).
تمرکز بر ICM و Bubble: تصمیم‌گیری در مراحل پایانی (Bubble Play) بسیار مهم است.
مناسب برای تمرین و یادگیری: بهترین فرمت برای تمرین Push/Fold و مدیریت استک.
ریسک کمتر نسبت به MTT: واریانس پایین‌تر و مدیریت بانکرول آسان‌تر.
✅ به‌طور خلاصه:
SNG برای بازیکنانی طراحی شده که یا تازه می‌خواهند اصول تورنمنت را بیاموزند، یا زمان کمی برای بازی دارند، یا به‌دنبال تمرین و بهبود تصمیم‌گیری در شرایط bubble و short-stack هستند.
تورنمنت پوکر MTT چیست؟
MTT (Multi-Table Tournament) یعنی تورنمنت چندمیزه در پوکر.
در تورنمنت پوکر MTT تعداد زیادی بازیکن (از چند ده نفر تا چند هزار نفر) با یک ورودی مشخص (Buy-in) وارد میشوند و هم‌زمان در میزهای مختلف پخش می‌گردند.
با حذف بازیکنان، نفرات هم کم میشود و در نتیجه میزها ادغام میشوند تا در نهایت تنها یک میز باقی بماند: Final Table. نفرات برتر طبق جدول پرداخت (Payout Structure) جایزه دریافت میکنند.
ویژگی‌های اصلی تورنمنت پوکر MTT
فیلد یا میدان بزرگ: صدها تا هزاران نفر شرکت کننده میتوانند حضور داشته باشند
جایزه‌های بزرگ: گارانتی های بزرگ، به دلیل کثرت شرکت کنندگان، مجموع ورودی‌ها جمع میشود و به‌صورت پله‌ای بین نفرات برتر تقسیم می‌گردد
زمان طولانی: از چند ساعت (تک مرحله ای) تا چند روز ( دو مرحله ای) بسته به نوع تورنمنت
تنوع ساختار: توربو، هایپر، دیپ‌استک، فریز‌اوت، ری‌انتری و …
ریسک و واریانس بالا: امکان بردهای بزرگ هست، اما شانس حذف سریع هم وجود دارد
✅ خلاصه:
MTT همان تورنمنت بزرگ و چندمیزه پوکر است که بازیکنان زیادی را جذب میکند و جوایز بزرگ‌تری نسبت به SNG یا کش‌گیم دارد، اما زمان طولانی‌تر و ریسک بیشتری هم به‌همراه دارد
در بین انواع تورنمنتهای پوکر، تورنمنتهای جیجی پوکر به‌ویژه برای بازیکنان حرفه‌ای با جوایز بزرگ و رقابت‌های شدید معروف هستند
اگر به دنبال تورنمنتهای با چالش‌های بیشتر هستید، تورنمنتهای GGPOKER گزینه‌ای عالی برای شما خواهند بود.
تفاوت تورنمنت SNG و MTT
SNG (Sit & Go): تورنمنت تک‌جلسه‌ای که معمولاً با پر شدن یک میز (یا چند میز کوچک) بلافاصله شروع میشود؛ اغلب single-table (مثلاً 6-max یا 9-max) یا heads-up.
MTT (Multi-Table Tournament): تورنمنت‌ای که صدها یا هزاران بازیکن دارد، در چندین میز شروع میشود و با ادغام میزها ادامه می‌یابد؛ معمولاً چندین ساعت تا چند روز طول می‌کشد.
مهم‌ترین تفاوت‌ها (خلاصه‌وار)
1. اندازه فیلد و ساختار
SNG: فیلد کوچک (میز واحد یا چند میز محدود)، ساختار کوتاه‌تر و سریع‌تر.
MTT: فیلد بزرگ (صدها/هزاران بازیکن)، چندین Day1/Day2 و ساختار پیچیده‌تر.
2. زمان و طول تورنمنت
SNG: کوتاه — معمولاً 10 دقیقه تا چند ساعت بسته به نوع (hyper تا regular).
MTT: طولانی — از چند ساعت تا چند روز (رویدادهای بزرگ).
3. پرداخت و توزیع جوایز
SNG: معمولاً تنها چند نفر از میز (مثلاً top3 در 9-max) جایزه میگیرند؛ نسبت‌ها مشخص و محدود.
MTT: درصد بیشتری از شرکت‌کنندگان جایزه میگیرند؛ ساختار جایزه پله‌ای (payout jumps) پیچیده‌تر و ICM در مراحل پایانی اهمیت دارد.
4. اهمیت ICM
SNG: بسیار حیاتی، مخصوصاً در «حباب» و مراحل نهایی، تصمیمات اغلب مبتنی بر ICM هستند.
MTT: در ام تی تی، ICM در late stage مهم است، اما در مراحل ابتدایی و میانی تمرکز بیشتر روی accumulation (جمع‌آوری چیپ) است.
5. استراتژی کلی
مقایسه خیلی ساده و خلاصه بین SNG و MTT از نظر استراتژی:
SNG: کوتاه‌تر، استک‌ها سریع کم میشوند → بیشتر بازی پوش/فولد (Push/Fold) است.
MTT: طولانی‌تر، استک‌ها عمیق‌تر → فرصت بیشتر برای بازی پست‌فلاپ و استراتژی‌های متنوع.
منظور از Push/Fold در تورنمنت پوکر:
در تورنمنت پوکر (مخصوصاً در SNG و MTT وقتی استک کوچک میشود) به شرایطی می‌رسیم که عمق استک (stack depth) آنقدر کم است (معمولاً ۱۰–۱۵ بیگ بلایند یا کمتر) که دیگر بازی پست‌فلاپ به‌صرفه نیست.
در این شرایط بازیکن‌ها معمولاً فقط دو انتخاب منطقی دارند:
Push (آل‌این کردن): همه‌ی چیپ‌هایت را وارد بازی می‌کنی.
Fold (کنار رفتن): کارت‌هایت را فولد میدهی و منتظر دست بعدی می‌مانی.
به زبان ساده:
SNG بیشتر تمرین برای زنده ماندن در شرایط کم‌چیپ است، MTT بیشتر میدان خلاقیت و استراتژی‌های طولانی.
6. واریانس و مدیریت بانکرول
SNG: واریانس کمتر نسبت به MTT به ازای هر مسابقه، اما در hyper SNG و heads-up واریانس بالا میشود. توصیه: ~50–200 buy-ins بسته به فرمت.
MTT: واریانس بسیار بالاتر؛ نیاز به بنک بزرگ‌تر و/یا استفاده از staking. توصیه: حداقل 100–200+ buy-ins یا استیکینگ برای buy-inهای بالاتر.
7. تکرارپذیری و زمان‌بندی بازی
SNG: قابل تکرار در بازه‌های کوتاه — مناسب برای تمرین و کسب تجربه سریع.
MTT: نیاز به تعهد زمانی بیشتر — مناسب برای بازیکنانی که به دنبال برنده شدن جوایز بزرگ و بازی طولانی هستند.
8. انتخاب میز / table selection
SNG: انتخاب میز بسیار مهم—کیفیت حریفان در یک میز می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
MTT: با فیلد بزرگ، table selection اولویت کمتری دارد.
تورنمنت STT (Single Table Tournament)
تورنمنت اِس تی تی STT (Single Table Tournament) یا همان «تورنمنت تک‌میزه» در بازی پوکر، نوعی رقابت است که در آن تمام بازیکنان در یک میز بازی میکنند و تا زمانی که یک نفر تمام چیپها را تصاحب نکند، بازی ادامه می‌یابد. این نوع تورنمنت معمولاً شامل ۶ تا ۱۰ بازیکن است و به محض پر شدن صندلی‌ها، بازی آغاز میشود.
ویژگی‌های اصلی تورنمنتهای STT
تعداد محدود بازیکنان: معمولاً ۶ تا ۱۰ نفر در یک میز.
شروع خودکار: به محض پر شدن تمام صندلی‌ها، بازی آغاز میشود.
ساختار جوایز: معمولاً فقط به نفرات اول تا سوم جوایز تعلق می‌گیرد.
مدت زمان کوتاه: این تورنمنتها معمولاً زمان کوتاهی دارند و به سرعت به پایان می‌رسند.
- فرمت Freezeout: در این فرمت، بازیکنان پس از از دست دادن تمام چیپ‌های خود، از بازی حذف میشوند و امکان بازخرید (rebuy) وجود ندارد.
استراتژی‌های موفقیت در تورنمنتهای STT
مدیریت چیپها: در مراحل اولیه، باید با احتیاط بازی کنید و از دست دادن چیپها جلوگیری کنید.
بازی تهاجمی در مراحل پایانی: در مراحل پایانی، با توجه به تعداد کم بازیکنان، باید بازی تهاجمی‌تری داشته باشید.
توجه به موقعیت‌های حباب: در مرحله‌ای که تعداد بازیکنان به حدی می‌رسد که فقط تعداد کمی از آنها جوایز را دریافت میکنند، باید با دقت بیشتری بازی کنید.
تفاوت STT و SNG
STT دقیقاً یک تورنمنت تک‌میزه است (۶–۱۰ بازیکن، زمان کوتاه، فرمت Freezeout).
SNG یک دسته‌بندی کلی‌تر است که هم STT را شامل میشود و هم دیگر تورنمنتهای سریع تک‌میزه یا چندمیزه را.
به بیان ساده:
هر STT یک SNG است، ولی هر SNG لزوماً STT نیست.
تورنمنت شوت‌اوت (Shootout Tournament)
تورنمنت پوکر شوت‌اوت (Shootout Tournament) یکی از انواع تورنمنتهای پوکر است که ساختار متفاوتی نسبت به تورنمنتهای معمولی دارد. در این تورنمنت، بازیکنان در میزهای جداگانه رقابت میکنند و تنها برنده هر میز به مرحله بعدی صعود میکند. این نوع ساختار باعث میشود که تاکتیک‌ها و استراتژی‌های بازیکنان کاملاً متفاوت از تورنمنتهای معمولی باشد، زیرا هدف اصلی برد میز خود است نه جمع‌آوری بیشترین چیپ نسبت به کل بازیکنان.
تورنمنت شوت‌اوت معمولاً چند مرحله‌ای است و هر مرحله شامل یک یا چند میز میشود که برندگان آنها به میزهای مرحله بعد منتقل میشوند. این ساختار مرحله‌ای باعث میشود بازیکنان نیاز داشته باشند هم مهارت فردی قوی و هم توانایی مدیریت استراتژیک مراحل مختلف را داشته باشند. همچنین، این فرمت به دلیل رقابت مستقیم و مرحله‌ای، هیجان و فشار روانی بیشتری ایجاد میکند و معمولاً زمان طولانی‌تری نسبت به تورنمنتهای تک‌میزه یا SNG دارد.
ویژگی‌های اصلی تورنمنت پوکر شوت‌اوت
ساختار مرحله‌ای میز به میز
بازیکنان در هر میز به صورت جداگانه رقابت میکنند.
فقط برنده هر میز به مرحله بعدی صعود میکند.
برخلاف تورنمنتهای معمولی، بازیکنان از میزهای دیگر ترکیب نمی‌شوند تا مرحله جدید شروع شود.
تعداد میزها
معمولاً در مرحله اول چندین میز هم‌زمان بازی میکنند.
برندگان هر میز در میز جدید (مرحله دوم) با هم رقابت میکنند تا به فینال برسند.
هدف اصلی
در هر میز فقط باید اول شد تا به مرحله بعد بروی، نه اینکه چیپ بیشتری نسبت به بازیکنان سایر میزها جمع کنی.
مدت زمان
معمولاً طولانی‌تر از STT یا SNG تک‌میزه است، چون چند مرحله دارد.
استراتژی متفاوت
تمرکز بر برد میز خود است، نه جمع‌آوری چیپ بیشتر نسبت به کل بازیکنان.
مدیریت چیپ و بازی تهاجمی در مراحل پایانی هر میز اهمیت زیادی دارد.
در تورنمنتهای GGpoker نیز، مانند تورنمنتهای SNG و MTT، شما با ساختارهای متنوعی روبرو خواهید شد که هرکدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند.
این د مانی (in the money) چیست
فرض کنید یک تورنمنت پوکر 100 نفره برگزار میشود و فقط 10 نفر اول جایزه دریافت میکنند. بازیکنان تا زمانی که تعدادشان بالاتر از 10 نفر باشد، هیچ جایزه‌ای دریافت نمی‌کنند. در این وضعیت، بازیکنی که به جمع 10 نفر آخر برسد، وارد مرحله‌ای شده است که حداقل مقدار جایزه را تضمین میکند. به این وضعیت میگویند In the Money (ITM) یا به اختصار ITM شدن.
به این نقطه که تعداد نفرات باقی مانده برابر با تعداد نفراتی که جایزه میگیرند باشد، مرحله‌ی “این دِ مانی” میگویند. وقتی به مرحله‌ی “این د مانی” برسید، یعنی قطعا جایزه‌ای خواهید گرفت ولی از این به بعد ادامه تورنمنت و جنگ، بر سر این است که چه کسی بتواند آخرین نفر حذف شود و جایزه‌ی بیشتری بگیرد.
ویژگی‌ها و اهمیت ITM در تورنمنت پوکر:
نقطه ورود به جایزه
ITM نقطه‌ای است که بازیکن دیگر نمی‌تواند بدون دریافت جایزه از بازی حذف شود، یعنی حتما حداقل جایزه را خواهد گرفت.
معمولاً این نقطه بعد از مرحله‌ای به نام حباب (Bubble) رخ می‌دهد. حباب مرحله‌ای است که تنها یک بازیکن دیگر باید حذف شود تا بازیکنان باقی‌مانده جایزه بگیرند، یه همان وارد ITM بشوند
تغییر استراتژی پس از ITM
قبل از رسیدن به ITM، بسیاری از بازیکنان محافظه‌کار بازی میکنند تا از حذف شدن زودهنگام جلوگیری کنند.
بعد از رسیدن به ITM، بازیکنان ممکن است بازی تهاجمی‌تر برای صعود به مقام‌های بالاتر و دریافت جوایز بیشتر داشته باشند.
اهمیت روانی و مالی
ورود به ITM باعث کاهش فشار روانی میشود، چون حداقل جایزه تضمین شده است.
این وضعیت یکی از نقاط حساس تورنمنت است و بسیاری از بازیکنان حرفه‌ای بر اساس آن استراتژی‌های متفاوتی اتخاذ میکنند
تورنمنت ستلایت satellite چیست؟
تورنمنت پوکر ستلایت (سَتِلایت) یک تورنمنتِ feeder (تأمین‌کننده) است که جایزهٔ آن معمولاً بلیط ورود (ticket/seat) برای یک تورنمنت بزرگ‌تر یا مرحلهٔ بالاتر است. هدف ستلایت این است که بازیکنان با پرداخت ورودی کم بتوانند شانس کسب صندلی در رویدادی با بایاین بالاتر و جوایز بزرگ‌تر را داشته باشند.
ستلایت satellite به معنی ماهواره میباشد، به این خاطر «ستلایت» (satellite) گفته میشود که این تورنمنتها «ماهواره»وار به تورنمنت بزرگ‌تر متصل‌اند، یعنی خودشان هدف نهایی نیستند، بلکه برنده/برندگان آن بلیت (یا سهم ورود) به یک رویداد بزرگ‌تر را «حمل» میکنند و آن‌را به رویداد اصلی می‌رسانند. به عبارت دیگر، ساتلایت یک تورِ تغذیه‌ای (feeder) است که «پل» ارزان‌تری برای رسیدن به مسابقهٔ هدف فراهم می‌آورد.
جی جی پوکر پلتفرمی عالی برای شرکت در تورنمنتهای ستلایت است، جایی که بازیکنان میتوانند با ورودی کم، شانس ورود به رویدادهای بزرگ‌تر را پیدا کنند
اگر به دنبال تورنمنتهای با چالش‌های بیشتر هستید، تورنمنتهای جیجی پوکر گزینه‌ای عالی برای شما خواهند بود
معنای لغوی ستلایت
به این خاطر «ساتلایت» (satellite) گفته میشود که این تورنمنتها «ماهواره»وار به تورنمنت بزرگ‌تر متصل‌اند. یعنی خودشان تورنمنت هدف نیستند، به عبارت دیگر، ستلایت یک تورِ تغذیه‌ای (feeder) است که «پل» ارزان‌تری برای رسیدن به تورنمنت هدف فراهم می‌آورد.
توضیح دقیق‌تر و نکات مهم:
- کارکرد عملی: در ساتلایت شما با یک ورودی کم (مثلاً $1 یا $10) شرکت می‌کنید و اگر برنده شوید جایزهٔ شما معمولاً یک «تیکت» (seat) برای تورنمنتی با ورودی بزرگ‌تر است.
- منطق نام‌گذاری: مثلِ ماهواره که به دور سیارهٔ بزرگ می‌چرخد و به آن مرتبط است، ساتلایتْ رویدادی فرعی است که «به دور» و «در خدمت» رویداد اصلی (تورنمنتی اصلی) قرار دارد و بخشی از شرکت‌کنندگان رویداد اصلی را تامین میکند.
- چرا ورودی کم؟ چون هدفش فراهم‌کردن مسیرِ مقرون‌به‌صرفه برای بازیکنانی است که پول کافی برای پرداخت مستقیم buy-in برای تورنمنت اصلی را ندارند؛ سازمان‌دهنده هم با جلب حجمِ بیشتری از بازیکنان، می‌تواند صندلی‌های بیشتری برای رویداد اصلی پر کند یا درآمد کلی را افزایش دهد.
انواع مرسوم ستلایت در تورنمنت پوکر
Single-stage satellite: سینگا ایستیج ستلایت، یک تورنمنت پوکر است که مستقیماً چند بلیت برای رویداد هدف می‌دهد (مثلاً top-5 players get a $100 ticket).
Multi-stage / Step satellites: ستلایت چند مرحله‌ای؛ برندهٔ یک ستلایتِ کوچک بلیت ورود به ستلایت مرحلهٔ بعد را می‌گیرد تا در نهایت به تورنمنت اصلی برسد. (مثلاً $1000 → $8 → $0.80) یعنی ستلایت با ورودی 80 سنتی برای ورود به ستلایت با ورودی 8 دلاری و در نهایت اگر در ستلایت 8 دلاری نیز برنده بشویم، تیک 1000 دلاری برای ورود به تورنمنت اصلی را کسب میکنیم.
Turbo / Hyper sats: ستلایت‌های سریع با ساختار توربو برای بازیکنانی که وقت محدود دارند.
SNG satellite: فرمت Sit & Go که پس از تکمیل میز، یک یا چند تیکت برای ورود به تور اصلی صادر میشود.
Progressive satellites: ستلایتی که بخشی از جایزه آن به‌صورت بلیط و بخشی به صورت نقدی پرداخت میشود.
چرا بازیکنان از ستلایت استفاده میکنند؟
ورود مقرون‌به‌صرفه به رویدادهای بزرگ بدون پرداخت مستقیم buy-in زیاد.
کاهش ریسک بانکرول میتوانید با سرمایهٔ کمتر شانس شرکت در تورنمنتهای بزرگ را داشته باشید.
تفاوت ستلایت (Satellite) با کو-آلی-فای (Qualifier)
Satellite ستلایت
ماهیت: یک تورنمنت پوکر با ورودی کوچک که جایزه‌اش بلیت یا صندلی (ticket/seat) ورود به یک تورنمنت بزرگ‌تر است.
کارکرد: به‌نوعی «ماهواره» یا تور فرعی است که بازیکنان را به تورنمنت اصلی (Main Event) منتقل میکند.
مثال: $1 Satellite to $100 Main Event → شما در ستلایت $1 بازی می‌کنید و اگر برنده شوید، تیکت $100 برای ورود به رویداد اصلی را می‌گیرید.
کو-آلی-فای Qualifier
ماهیت: واژهٔ عمومی‌تر برای «مرحلهٔ انتخابی» یا «صلاحیت گرفتن» جهت ورود به یک رویداد اصلی میباشد.
می‌تواند خودش یک ساتلایت باشد، یا حتی یک سری چندمرحله‌ای (Steps یعنی چند مرحله ای) از مسابقات که در نهایت به رویداد اصلی منتهی میشوند.
مثال: Step 1 Qualifier → Step 2 Qualifier → Main Event
در این‌جا هر مرحله یک qualifier است، اما مرحلهٔ اول ممکن است با buy-in خیلی پایین‌تر شبیه satellite باشد.
تفاوت کلیدی
Satellite = همیشه جایزه‌اش seat یا ticket به تورنمنت بزرگ‌تر است. (تمرکز بر «ماهواره بودن» و رساندن شما به رویداد اصلی یا Main Event)
Qualifier = یک اصطلاح گسترده‌تر برای هر تور «انتخابی» میباشد که آن تور انتخابی (یا تورهای انتخابی) میتوانند یک ساتلایت باشند.
در عمل (به‌ویژه در GGPoker یا PokerStars و …)
بسیاری از سایت‌ها این دو واژه را تقریباً هم‌معنی به‌کار می‌برند.
ولی اگر دقیق نگاه کنیم:
Satellite: معمولاً یک تورنمنت تکی با ورودی کوچک است که مستقیم شما را به Main Event می‌برد.
Qualifier: می‌تواند شامل satellite یا step tournament یا حتی multi-day qualifying stages باشد.
- step tournament یعنی تورنمنتهای چند مرحله ای که هدف آنها وصل کردن شما به تورنمنت اصلی میباشند.
- multi-day qualifying stages یعنی تورنمنتهای چند مرحله ای که در چند روز برگزار میشوند و هدف نهایی رسیدن به تورنمنت اصلی میباشد.
✅ خلاصه:
هر Satellite یک نوع Qualifier است، اما هر Qualifier لزوماً یک Satellite نیست.
Satellite = تور ورودی کم با جایزهٔ بلیت Main Event.
Qualifier = هر مسابقه‌ای که نقش «انتخابی» برای رویداد بزرگ‌تر داشته باشد (ممکن است چندمرحله‌ای یا ترکیبی باشد).
محاسبه احتمال گرفتن تیکت ستلایت 1 مرحله ای
فرمول پایه‌ای برای محاسبه‌ی احتمال برنده شدن تیکت یک ستلایت تک‌مرحله‌ای که ورودی آن b، تعداد شرکت‌کننده N و تعداد بلیت‌های داده‌شده S است:
S = تعداد صندلی‌ها (Seats) یا بلیت‌هایی که در ساتلایت داده میشود
N = تعداد کل بازیکنان (Number of entrants)
p = احتمال تقریبی هر بازیکن برای بردن یک صندل (Probability of winning)
فرمول:
مثال: ستلایت $1 با 100 شرکت‌کننده و 1 بلیت:
طبق فرمول داریم: 1/100 = 0.01
یعنی احتمال برنده شدن تیکت یا صندلی در این تورنومنت 1 درصد میباشد.
محاسبه‌ی هزینه‌ی مورد انتظار Expected Cost
تعریف
ارزش مورد انتظار (Expected Value – EV): فرمول ارزش مورد انتظار به ما میگوید که یک تصمیم در بلندمدت چقدر می‌تواند مثبت یا منفی باشد.
هزینه‌ی مورد انتظار (Expected Cost): همان بخش منفی ارزش مورد انتظار را محاسبه میکند، یا به عبارتی میانگین هزینه‌ای که در نتیجهٔ یک تصمیم متحمل میشویم را محاسبه میکند.
فرمول هزینه مورد انتظار:
که در آن:
B = بایاین (Buy-in) یا همان مبلغ ورودی برای ساتلایت
P = احتمال برنده شدن صندلی یا بلیت (Probability of winning)
مثال: ستلایت $1 با 100 شرکت‌کننده و 1 بلیت:
احتمال برنده شدن صندلی یا همان P که قبلا محاسبه کردیم و 1 درصد یا 0.01 بود.
هزینه مورد انتظار نیز برابر خواهد بود با: 1/0.01 = 100$
یعنی با شانس 1 درصد باید 100 دلار هزینه کنید تا بتوانید بلیت را برنده بشوید.
اگر ورودی تورنمنت اصلی 100 دلار باشید، در این صورت، گرفتن بلیت تورنمنت اصلی با شرکت در این ستلایت چندان ارزان‌تر از پرداخت مستقیم100 دلار نخواهد بود، مگر آنکه شانس شما بالاتر از متوسط باشد.
برای مسیر چندمرحله‌ای، باید احتمال عبور از هر مرحله را ضرب کنید تا احتمال کل ptotalp_{total} به‌دست آید، سپس مجموع هزینه‌های پرداختی تا آن مرحله را تقسیم بر ptotalp_{total} کنید یا هر مرحله را جدا تحلیل کنید. محاسبهٔ دقیق می‌تواند پیچیده شود، اما ایدهٔ کلی این است که باید کل هزینهٔ مسیر را در برابر احتمال نهایی گرفتن تیکت مقایسه کنید.
محاسبه احتمال گرفتن تیکت از مسیر Step (ستلایت چندمرحله‌ای)
فرض کنید مسیر زیر برای رسید به تور هدف ارائه شده است:
satilliate: $0.8 step to MegaSat $8 Step to main Event
یعنی: ستلایت 80 سنتی که جایزه آن ورود به مگا ستلایت 8 دلاری میباشد و جایزه مگا ستلایت 8 دلاری نیز، ورود به تورنمنت اصلی یا main event میباشد
- مرحله1 یا Step1: ستلایت 80 سنتی که 1000 نفر شرکت کننده دارد (جایزه 100 تیکت ورود به مگا ستلایت 8 دلاری)
- مرحله2 یا Step2: مگا ستلایت 8 دلاری که 100 نفر شرکت کننده دارد (جایزه 1 تیکت 100 دلاری برای ورود به تورنمنت اصلی)
محاسبات:
مرحله1:
طبق فرمول “احتمال دریافت تیکت” داریم: 100 تیکت تقسیم بر 1000 نفر میشود 0.1 یا 10 درصد
و همچنین هزینه مورد انتظار برای مرحله1 میباشد: 80 سنت تقسیم بر 10 درصد که میشود 8 دلار
یعنی با شانس 10 درصدی، 8 دلار باید هزینه کنیم تا تیکت مگا ستلایت 8 دلاری را بگیریم، سر به سر میشویم، یعنی نه زیا هزینه میکنم و نه کم و شاید منطقی باشد.
مرحله2:
طبق فرمول “احتمال دریافت تیکت” داریم: 1 تیکت تقسیم بر 100 نفر میشود 0.01 یا 1 درصد
و همچنین هزینه مورد انتظار برای مرحله2 میباشد: 8دلار تقسیم بر 1 درصد که میشود 800 دلار
یعنی با شانس 1 درصدی، 800 دلار باید هزینه کنیم تا تیکت 100 دلاری را تورنمنت اصلی را بگیریم.
مقایسه با خرید مستقیم تیک 100 دلاری:
هزینه خرید مستقیم تیکت $100 = $100
مسیر Step (این ساختار) ⇒ $800
این ساختار از نظر ریاضی به‌صرفه نیست مگر تعداد صندلی‌های مرحله۲ افزایش یابد یا نسبت‌ها تغییر کند.
نتیجه: این مسیر به‌وضوح غیرمقرون‌به‌صرفه است (۸ برابر گران‌تر از خرید مستقیم).
مزایا و معایب ستلایت
مزایا:
امکان ورود با سرمایه کم به رویدادهای بزرگ
کاهش ریسک مستقیمِ پرداخت buy-in بالا
فرصت بزرگ شدن با سرمایهٔ اندک
معایب:
انتظار هزینهٔ نهایی ممکن است مساوی یا نزدیک به خرید مستقیم شود
واریانس بالا و احتمال نیاز به شرکت متعدد در ستلایت‌ها
نکات نهایی و توصیه‌ها
برای بازیکنان با بانکرول محدود، ستلایت می‌تواند راه خوبی برای دسترسی به رویدادهای بزرگ باشد — به شرط آنکه منطقی و حساب‌شده باشد.
استفاده از مسیرهای ستلایت زمانی منطقی‌تر است که شما شانس بالاتری نسبت به متوسط (مثلاً تجربه یا مهارت بالاتری از سایر شرکت کنندگان) دارید یا ستلایت موجود ویژه و با ارزش است.
نکات استراتژیک و عملی برای بازی در ستلایت
بررسی EV مسیر: همیشه محاسبه کنید آیا «کل هزینهٔ مسیرِ ستلایت» از پرداخت مستقیم buy-in کمتر است یا نه.
دقت به ساختار توزیع بلیت: بعضی ستلایت‌ها «فقط نفر اول بلیت می‌گیرد» و بعضی «تا X نفر بلیت میگیرند» — این تفاوت خیلی در p (احتمال دریافت تیکت) و EV (ارزش مورد انتظار برای بازی در این ستلایت یا Expected value) تأثیر دارد.
مدیریت بانکرول: ستلایت‌ها وسوسه‌کننده‌اند، اما اگر هدف تنها گرفتن بلیط است، نباید پول بیش از حد خرج تکرار ستلایت شود.
استراتژی بازی داخل ستلایت: هدف معمولاً «گرفتن بلیت» است؛ بنابراین در شرایط bubble (وقتی تعداد بلیت‌ها کم مانده) اغلب باید بازی محافظه‌کارانه‌تر یا بالعکس (بسته به stack و ICM) انجام داد. در ستلایت‌های چند-بلیتی (Multi-seat Satellites)، ICM و bubble-situation نقش کلیدی بازی میکند
حریفان و تیبل سِلِکشن (table selection): همانند هر تورنمنت، کیفیت حریفان روی بازدهی شما تاثیر دارد — در ستلایت‌های با ورودی بسیار کم ممکن است رِنج بازیکنان تفننی بیشتر باشد.
ICM در تورنمنت پوکر چیست
اصطلاح ICM (Independent Chip Model) (آی سی اِم) که به فارسی «ارزشگذاری چیپها بصورت مستقل» یا «مدل مستقل ارزش چیپها» ترجمه میشود یکی از مفاهیم بسیار مهم در تورنمنتهای پوکر است، مخصوصاً وقتی بحث تصمیم‌گیری در مراحل پایانی و موقعیت‌های حباب (Bubble) پیش می‌آید.
ICM یک مدل ریاضی است که ارزش چیپها را در تورنمنت به پول واقعی تبدیل میکند.
در یک تورنمنت پوکر، داشتن 2000 چیپ با 1000 چیپ ارزش یکسانی ندارد، چون جایزه‌ها به صورت پلکانی (مثلاً نفر اول بیشتر از نفر دوم و غیره) پرداخت میشوند.
ICM کمک میکند ریسک‌ها و ارزش هر تصمیم را بر اساس شانس صعود به رتبه‌های مختلف و جایزه واقعی محاسبه کنیم.
یک چیپ در مراحل پایانی تورنمنت ارزش بیشتری نسبت به همان چیپ در مراحل اولیه دارد، چون احتمال برد جایزه بزرگ بیشتر است.
💡 نکته کلیدی: ICM بیشتر در مراحل پایانی تورنمنت کاربرد دارد و و کاربردهای اصلی آن مرتبط با تصمیم‌گیری بهینه در شرایط پایانی تورنمنت است
تورنمنتهای GGpoker به‌ویژه در مراحل پایانی و استفاده از ICM، یکی از بهترین گزینه‌ها برای بازیکنان حرفه‌ای است
محاسبات ساده ICM
نکته: محاسبه ICM به صورت دستی برای بیش از ۳ بازیکن پیچیده و وقت‌گیر است. نرم‌افزارهایی مثل ICMIZER برای این کار طراحی شده‌اند.
مرحله 1: مشخصات تورنمنت
بازیکنان و چیپها:
A = 5000
B = 3000
C = 2000
ساختار جایزه:
1st = $11,000
2nd = $6,000
3rd = $3,000
مرحله 2: محاسبه احتمال برد جایزه اول برای هر بازیکن
- p (win 1st) یعنی احتمال (Probability) برنده شدن جایزه اول
مجموع چیپ‌های همه‌ی پلیرها= 5000 + 3000 + 2000 = 10,000
- احتمال جایزه اول برای پلیر A =
5000 تقسیم بر 10000 برابر است با 0.5 یا 50 درصد
- احتمال جایزه اول برای پلیر B =
3000 تقسیم بر 10000 برابر است با 0.3 یا 30 درصد
- احتمال جایزه اول برای پلیر C =
2000 تقسیم بر 10000 برابر است با 0.2 یا 20 درصد
مرحله 3: محاسبه احتمال برد جایزه دوم
اگر A جایزه اول را ببرد → باقی‌مانده: B=3000، C=2000، مجموع چیپها=5000
B = 3000/5000 = 0.6
C = 2000/5000 = 0.4
اگر B جایزه اول را ببرد → باقی‌مانده: A=5000، C=2000، مجموع چیپها=7000
A ≈ 0.714
C ≈ 0.286
اگر C جایزه اول را ببرد → باقی‌مانده: A=5000، B=3000، مجموع چیپها=8000
A = 0.625
B = 0.375
مرحله 4: محاسبه ICM Value ($)
ICM VALUE به ما میگوید که ارزش دلاری هرچیپ در تورنمنت چقدر است.
فرمول ICM VALUE برای هر بازیکن
ICM value of A = P(A wins 1st)*11K + P(A wins 2nd)*6K + P(A wins 3rd)*3K
یا
ارزش ICM بازیکن = مجموع (احتمال کسب هر جایزه × مقدار جایزه)
محاسبه ICM بازیکن A (که 5000 چیپ)
احتمال قهرمانی (مقام اول):
- با توجه به مرحله2 ، A نصف چیپها را دارد → احتمال برد جایزه یا مقام اول 50% میباشد
- ارزش ICM یا ICM Value =
0.5 × 11,000 = 5,500 دلار
احتمال گرفتن مقام دوم:
محاسبه برای جایزه‌های دوم و سوم شامل ترکیب تمام حالات ممکن است و معمولاً با نرم‌افزار انجام میشود، ولی در ادامه خلاصه ای از محاسبات ارائه میشود.
- اگر B اول شود (که با توجه مرحله2 30% دارد): شانس A برای دوم شدن میشود 71%
→ 0.3 × 0.71 × 6,000 ≈ 1,285 دلار
- اگر C اول شود (20%): شانس A برای دوم شدن ≈ 62.5%
→ 0.2 × 0.63 × 6,000 ≈ 750 دلار
مجموع مقام دوم = 2,035 دلار
71% از کجا آمد
گفتیم اگر بازیکن B اول شود، چیپ‌های باقی‌مانده اینطور هستند:
A = 5000
C = 2000
مجموع = 7000
محاسبه احتمال مقام دوم:
ICM میگوید شانس هر بازیکن برای گرفتن مقام بعدی = نسبت چیپ‌های او به مجموع چیپ‌های باقی‌مانده.
پس برای A:
و برای C:
✅ پس آن ۷۱٪ فقط نسبت ساده‌ی چیپ‌های A به کل چیپ‌های باقی‌مانده (بعد از اینکه B اول شده) است.
احتمال گرفتن مقام سوم:
اگر B اول شود: شانس A ≈ 29% → 257 دلار
اگر C اول شود: شانس A ≈ 37.5% → 225 دلار
مجموع مقام سوم = 482 دلار
سپس طبق فرمول که گفته مجموع، هر 3 حالت را با هم جمع میمکینم، پس داریم:
ICM Val;ue (A) = 5500 + 2035 + 482 = 8,017$
یعنی چیپ‌های 5000 تایی A در این ساختار جایزه، ارزش واقعی 8,017 دلار دارند.
بازیکن B
ICM B ≈ 3,300 + 2,250 + 975 = 6,525$
بازیکن C
ICM C ≈ 2,200 + 1,715 + 1,542 = 5,457$
نتیجه‌ی نهایی:
| بازیکن | چیپ | ICM Value ($) |
|---|---|---|
| A | 5000 | 8,017 |
| B | 3000 | 6,525 |
| C | 2000 | 5,457 |
جمله‌ی “جایزه اول که برده شد، بازیکن حذف میشود…”
در واقع یک روش محاسباتی در ICM است، نه چیزی که در بازی اتفاق می‌افتد.
چرا اینطور محاسبه میکنیم؟
ICM بر اساس احتمالات ریاضی محاسبه میشود.
ما اول احتمال اینکه هر بازیکن اول شود را حساب میکنیم (با نسبت چیپها).
بعد فرض میکنیم “اگر این بازیکن اول شد، او را از محاسبه حذف کنیم” چون سهمش از جایزه اول گرفته شده است.
سپس بین بقیه بازیکنان، با چیپ‌های باقی‌مانده، احتمال جایزه دوم را حساب میکنیم.
این روند ادامه پیدا میکند تا همه جایزه‌ها تقسیم شوند.
⚠️ پس این “حذف شدن” فقط برای راحتی محاسبه است، نه اینکه واقعاً در بازی همین ترتیب اتفاق بیفتد.
مثال خیلی ساده:
سه بازیکن با 5,000 / 3,000 / 2,000 چیپ.
اول حساب میکنیم احتمال قهرمانی (جایزه اول).
A=50%، B=30%، C=20%
فرض کنیم A برنده‌ی اول شد. حالا فقط B و C باقی می‌مانند.
B=60% برای دوم، C=40% برای دوم.
اگر B برنده‌ی اول شود، باقی‌مانده A=71% برای دوم، C=29% برای دوم.
این فقط یک شبیه‌سازی ریاضی است، نه روند واقعی بازی. در بازی واقعی همیشه آخرین نفر باقی‌مانده برنده‌ی جایزه اول است.
باید تفاوت بین بازی واقعی و محاسبه ICM را جدا کنیم:
در بازی واقعی
وقتی یک بازیکن حذف میشود، تمام چیپ‌های او به بازیکنی که دست را برده می‌رسد.
بازی ادامه پیدا میکند تا نفر آخر باقی بماند و برنده‌ی جایزه اول شود.
در محاسبه ICM
ما قرار نیست شبیه‌سازی دست به دست انجام دهیم.
ICM فقط با احتمالات ریاضی کار میکند.
وقتی می‌گوییم: «اگر بازیکن A اول شود، او را با چیپهایش حذف میکنیم» یعنی:
فرض میکنیم A تمام چیپها را در نهایت جمع میکند (چون قهرمان شده).
پس دیگر لازم نیست چیپهایش بین بقیه تقسیم شود.
برای محاسبه جایزه دوم، فقط بازیکنان باقی‌مانده را با چیپ‌های فعلی‌شان در نظر می‌گیریم.
نکته کلیدی
در بازی واقعی: چیپ‌های حذف‌شده منتقل میشوند.
در ICM: ما آن انتقال را مرحله‌به‌مرحله شبیه‌سازی نمی‌کنیم، بلکه با محاسبه‌ی احتمالات مستقیم (با نسبت چیپها) سراغ مرحله بعد می‌رویم.
اگر یک شبیه‌سازی کوچک عددی بسازیم:
یک بار با منطق واقعی (انتقال چیپها در هر حذف)
یک بار با فرمول ICM
میبینیم که در نهایت هر دو روش به یک ارزش دلاری مشابه می‌رسند.
مثال ساده ICM با کارت‌ها
بازیکنان و چیپها:
A = 5000
B = 3000
C = 2000
جایزه‌ها:
1st = $11,000
2nd = $6,000
3rd = $3,000
دست‌ها:
A: AhKh
B: 9d9c
C: 7s6s
نکته: تصمیم آل-این همیشه ترکیبی از ICM (ارزش دلاری چیپها) و قدرت دست است.
در ادامه یک جدول ساده نشان میدهیم که ارزش ICM پلیر A در مقابل B و C قبل و بعد از آل-این چقدر تغییر میکند.
شرایط اولیه و قبل از آل-این
| بازیکن | چیپ | دست | ICM Value ($) |
|---|---|---|---|
| A | 5000 | AhKh | 8,017 |
| B | 3000 | 9d9c | 6,525 |
| C | 2000 | 7s6s | 5,457 |
سناریوی1: آل-این پلیر A در مقابل پلیر B
| نتیجه | چیپها بعد از آل-این | ICM Value A ($) |
|---|---|---|
| A برنده | A=8000, B=0, C=2000 | 8,800 |
| A بازنده | A=2000, B=6000, C=2000 | 4,100 |
تحلیل: اگر A در مقابل B آل-این کند و ببرد، کمی ارزش ICM او را افزایش می‌یابد، ولی باخت باعث کاهش شدید ارزش دلاری میشود. در نتیجه پلیر A باید با دستهای نسبتا قویتر وارد آل-این شود.
سناریوی1: آل-این پلیر A در مقابل C
| نتیجه | چیپها بعد از آل-این | ICM Value A ($) |
|---|---|---|
| A برنده | A=7000, C=0, B=3000 | 8,500 |
| A بازنده | A=3000, C=4000, B=3000 | 6,000 |
تحلیل: اگر A در مقابل C آل-این کند، ریسک کمتر است و باخت A ارزش ICM او را خیلی کاهش نمی‌دهد. ارزش دلاری او تقریباً بیشتر از سناریوی1 است، حتی اگر ببازد.
نتیجه ساده
آل-این در مقابل B = پر ریسک، پاداش کمی بیشتر یا کمتر
آل-این در مقابل C = کم ریسک، حفظ بیشتر ارزش دلاری
💡 نکته: این همان کاربرد ICM است؛ به شما میگوید روی چه بازیکنی میتوانید ریسک کنید و ارزش دلاری چیپ‌هایتان چه مقدار کاهش یا افزایش می‌یابد.
وقتی A آل-این مقابل B می‌رود، ریسک بسیار زیاد است، چون اگر ببازد، سقوط شدیدی در ارزش دلاری (ICM) پیدا میکند.
وقتی A آل-این مقابل C می‌رود، حتی اگر ببازد، هنوز نسبتاً نزدیک به B می‌ماند و شانس گرفتن جایزه‌های بالاتر را دارد.
مقایسه‌‌ی سناریوی 1 و 2
| سناریو | در صورت برد | در صورت باخت | ریسک ICM | نتیجه |
|---|---|---|---|---|
| آل-این در مقابل B | ارزش A ≈ 8,800$ | ارزش A ≈ 4,100$ | خیلی بالا | خطرناک |
| آل-این در مقابل C | ارزش A ≈ 8,500$ | ارزش A ≈ 6,000$ | پایین‌تر | منطقی‌تر |
✅ بنابراین بله، از دیدگاه ICM بهتر است A اگر می‌خواهد آل-این کند، این کار را در مقابل C (بازیکن کم‌چیپ) انجام دهد، چون:
در صورت برد: کمی جلو می‌افتد.
در صورت باخت: هنوز سهم خوبی از جوایز دارد.
جی جی پوکر اغلب رویدادهای خاص و تورنمنتهای ویژه را برگزار میکند که فرصت‌های فوق‌العاده‌ای برای بازیکنان برای کسب تجربه و جوایز بزرگ فراهم می‌آورد
تورنمنتها در جی جی پوکر
جی جی پوکر یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌های پوکر آنلاین است که انواع مختلفی از تورنمنتها را برای بازیکنان با سطوح مختلف ارائه می‌دهد. از جمله تورنمنتهای معروف درGGPOKER می‌توان به تورنمنتهای زیر اشاره کرد:
این تورنمنتها به بازیکنان فرصتی عالی برای رقابت با حریفان حرفه‌ای و کسب جوایز نقدی فراهم میکنند.
توضیح انواع تورنمنتها در جی جی پوکر
WSOP Online: نسخه آنلاین مسابقات World Series of Poker با جوایز بزرگ و ساختارهای متنوع.
GGMillion$: تورنمنتهای با جوایز تضمینی میلیون دلاری و ستلایت‌های فراوان.
GGMasters: تورنمنتهای منظم با buy-inهای متنوع برای بازیکنان نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای.
Bounty Hunters: تورنمنتهای با ساختار بونتی که به ازای حذف هر بازیکن، جایزه‌ای به شما تعلق می‌گیرد.
The Weekender: تورنمنتهای دو مرحله‌ای برای آخر هفته با جوایز جذاب و طولانی.
ویژگی‌های تورنمنتها در جی جی پوکر
هر تورنمنت در جی جی پوکر دارای ساختار منحصربه‌فردی است که از استراتژی‌های خاص مانند ICM برای مدیریت استک و تصمیم‌گیری در مراحل پایانی بهره می‌برد. همچنین تورنمنتها با جوایز گارانتی میلیون دلاری و رقابت‌های پرچالش فرصتی عالی برای کسب درآمد و تجربه رقابتی فراهم می‌آورند.
نحوه شرکت در تورنمنتها
برای شرکت در تورنمنتهای جیجی پوکر، کافیست وارد اکانت خود در جی جی پوکر شوید، دسته‌بندی تورنمنتها را انتخاب کرده و بر اساس مبلغ ورودی، نوع بازی و زمان شروع، تورنمنت مناسب خود را انتخاب کنید. همچنین میتوانید از تورنمنتهای ستلایت برای ورود به رویدادهای بزرگ‌تر استفاده کنید. برای افتتاح حساب در جیجی پوکر میتوانید به ثبتنام در GGpoker مراجعه بفرمایید
تورنمنتهای در جی جی پوکر با جوایز هیجان‌انگیز و ساختارهای متنوع، تجربه‌ای منحصر به‌فرد از پوکر آنلاین را به بازیکنان ارائه می‌دهند.
